99/1/19

میلیون ها پناهنده و دیگران در مناطق درگیر (جنگ) در سرتاسر جهان بدون داشتن توانایی شستن دستها یا کاهش فاصله اجتماعی ، با بیماری همه گیر COVID-19 روبرو هستند. طبق گفته نیویورک تایمز ، اردوگاه های پناهندگی در سراسر آفریقا ، خاورمیانه و آسیا مملو از افراد آسیب دیده و کم تغذیه است. اردوگاه های شلوغ به دلیل نداشتن صابون و آب و مواد غذایی، مناسب پرورش ویروس هستند.

پزشکان می گویند ، بیمارانی در اردوگاه های پناهندگان سوریه و بنگلادشی فوت کرده اند که دارای علائم مطابق با COVID-19 بودند ، اما هیچ آزمایشی در دسترس نیست. به گفته الجزیره ،حدود یک میلیون پناهنده روهینگیا در بنگلادش ، جایی که خبری از ماسک و مواد ضد عفونی کننده نیست ،  در معرض ابتلا به عفونت هستند.

در سوریه تحت اشغال ترکیه ، جروزالم پست گزارش می دهد که شبه نظامیان راستگرای افراطی ، آب را بر روی 400،000 نفر از جمله ده ها هزار کودک، در زمانی که کردها و اقلیت های دیگر به دلیل همه گیر بودن این بیماری، در قرنطینه هستند ، قطع کرده اند. مقداری آب توسط کامیون ها به سوریه وارد می شود ، اما در زمانی که  کاهش فاصله اجتماعی مهم است ، به طور فزاینده ای منجر به شیوع ویروس می شود.

در یک کنفرانس مطبوعاتی مجازی هفته گذشته ، آنتونیو گوترس ، دبیرکل سازمان ملل گفت: آسیب پذیرترین افراد (زنان و کودکان ، افراد دارای معلولیت ، حاشیه نشینان و آوارگان ) بالاترین قیمت را می پردازند. وی افزود: افراد درگیر در مناطق جنگی، بیشتر از دیگران در مقابل COVID-19 آسیب پذیر هستند.