99/1/20

شیوع سریع بیماری کرونا ناشی از ظهور ویروس سندرم حاد تنفسی کروناویروس 2 (SARS-COV-2) یا COVID-19 است، یک نگرانی عمده ی جهانی است. اما وظیفه ما در رشته های علوم و فنون محیط زیست چیست و تحقیقات در چه زمینه هایی خوب است هدایت شوند؟ مقاله چاپ شده توسط موسسه علوم و فنون محیط زیست EES سعی دارد پاسخی به این پرسش دهد که خلاصه آن در زیر میاید:

·         بررسی و بیان نحوه انتقال آلاینده از منابع ( افراد آلوده)، توسط محیط ( در هوا یا روی مایع) ، به سمت گیرنده (فرد مستعد): در زمینه بیوآئروسلها مانند SARS-COV-2 ، می توان شرایط ذرات موجود در هوا را مشخص کرد. به صورت کلی ، عواملی که بر ماندگاری ویروس ها در ذرات هوا تأثیر می گذارند،  شناخته شده اند. ذرات بزرگتر موجود در هوا (که اغلب در ادبیات اپیدمیولوژیک "قطرات" نامیده می شوند) می توانند مستقیماً در محل های حساس فرد گیرنده ( بینی، دهان و چشم) جذب شوند، در حالی که ذرات کوچکتر، که برای مدت طولانی تری در هوا وجود دارند، قابل استنشاق هستند. پویایی ذرات موجود در هوا که حاوی مواد بیولوژیکی هستند به خوبی شناخته شده است. داده های آزمایشگاهی نشان می دهد که میزان تحلیل رفتن ویروس SARS-COV-2 مشابه با ویروس SARS است.

·         ذرات بزرگتر موجود در هوا می توانند بر روی سطوحی که ساعت ها و یا حتی روزها آلوده به ویروس هستند، جذب شوند که به آن ها فومیت گفته می شود. با شیوع SARS ، فومیت ها ابزاری برای انتقال بودند. تجزیه و تحلیل انتقال فومیت ها از دست ها به چشم ها، دهان و یا بینی برای ارزیابی دارای اهمیت است.

·         با توجه به قرار گرفتن در معرض ویروس، میتوان خطرسلامتی را با استفاده از مفاهیم استاندارد ارزیابی ریسک، که برای میکروارگانیسم ها اعمال می شود ، ارزیابی کرد. ارزیابی کمی ریسک میکروبی (QMRA) نزدیک به 40 سال است که استفاده می شود. تجربه نشان داده که QMRA برای هر دو بیماری SARS و سندرم تنفسی خاورمیانه، مفید بوده است.

ممکن است برخی از تکنولوژی های موجود، مانند تصفیه هوا ، تهویه و غیرفعال کردن (مانند نور ماوراء بنفش)، برای کاهش سطح ریسک مفید باشند.