The effect of the convergence of science, literature and culture on global warming and the future of the planet

1401/10/04

به گزارش روابط عمومی کرسی یونسکو در بازیافت آب، دکتر سید کاظم علوی پناه استاد محترم گروه سنجش از دور دانشگاه تهران و صاحب نظریه "حرارت شاخصی از هوشمندی جهان" اخیرا بخشی از آن را در کتابی با عنوان "گرما پیشران جهان هستی" مورد بحث قرار دادند (معرفی و بخش‌هایی از آن را می‌توانید در صفحه اینستاگرام دکتر علوی‌پناه ببینید).

دکتر سید کاظم علوی‌پناه در گفتگوی تلویزیونی با شبکه حکمت و فرزانگی دانشگاه تهران با انتقال و اشاره به پیامی چند بعدی از جانب ایشان و جناب آقای دکتر موسوی موحد با عنوان "منشور هفتگانه برای همزیستی در جهان آینده" به اهمیت همگرایی علم، ادبیات و فرهنگ بر گرمایش جهانی و آینده کره زمین پرداختند.

ایشان در این گفتگو با بیان همگرایی‌های علم، ادبیات و فرهنگ به شناخت و آگاهی‌های بالای حکیمان و شعرای ایرانی از مفاهیم و مسائل محیط‌زیست اشاره فرمودند. ضمنا ایشان با مقایسه موردی گوته و حافظ بر میزان تاثیرگذاری و نفوذ ادبیات و فرهنگ بین‌الملل بر مسائل شناختی اشاره فرمودند.

 تامل بر منشور هفتگانه برای همزیستی در جهان آینده، همزمان با انتشار پیش‌نویس توافقنامه آب و هوایی(COP27) بیانگر این مطب است که نتایج خوشایندی برای بشریت با روند فعلی جهان به راحتی حاصل نمی‌شود، مگر با ملاطفت و مهربانی بیشتر. شاعران و عارفان مشهور جهان که در صلح و صفا زندگی می‌کردند، در آثارشان نشان داده‌اند، می‌توانستند درک و شناخت بهتری از همزیستی در جهان آینده داشته‌باشند.

ما در پیاله عکس رخ یار دیده‌ایم

ای بی خبر ز لذت شرب مدام ما؟(حافظ)

چون تغییر هست در جان وقت جنگ و آشتی

آن نه یک روحست تنها بلک گشتستند جدا (مولوی)

لینک پیشگفتار کتاب گرما پیشران جهان هستی

لینک خوانش‌ بخش‌هایی از کتاب گرما پیشران جهان هستی (پارت 1)

لینک خوانش‌ بخش‌هایی از کتاب گرما پیشران جهان هستی (پارت 2)

در این گفتگو، با بیان علمی و ادبی پیرامون بخش پنهان درون انسان‌ها سخن به میان می‌آید. بخشی که اگر خوب به آن دقت کنیم در میانه لذت‌جویی‌ها، منفعت طلبی‌ها و زندگی طمع‌آمیز امروزی گم شده است. گمشده‌ای با ریشه‌ای فرهنگی که شاید با بازیابی اش وضع زندگی اسفناک بشر و اثرات مخرب آن بر یگانه زیستگاهش، زمین، کاسته شود.
این مصاحبه پیرامون منشور هفتگانه برای همزیستی در جهان آینده است که پیش‌تر دکتر علوی پناه و دکتر موسوی موحدی نوشته و به دو زبان انگلیسی و فارسی چاپ و منتشر شده است. امید است که این پیام جهانی بیش از پیش مورد بحث و بررسی بیشتر در مجامع و سازمان‌های بین المللی از قبیل یونی‌توین/یونسکو.. قرار بگیرد.